....به کرم سبز بينديش !
بيش تر زندگاني اش را روي زمين مي گذراند
به پرندگان حسد مي ورزد
از سرنوشتش خشمگين است
و از شکل خويش ناخشنود است
مي انديشد: « من منفورترين موجوداتم»
زشت- کريه و محکوم به خزيدن بر روي زمين
اما يک روز مادر طبيعت از کرم مي خواهد پيله اي بتند.
کرم يکه مي خورد.
پيش از اين هرگز پيله اي نساخته.
گمان مي کند بايد گور خود را بسازد
گمان مي کند زمان مرگش فرا رسيده است.
هر چند از زندگي خود تا آن لحظه ناخشنود است:
به خدا شکوه مي برد
« خدايا- درست زماني که به همه چيز عادت کرده ام از من مي گيري»
آن گاه خود را نوميدانه در پيله حبس مي کند و منتظر پايان مي ماند
مدتي مي گذرد
در مي يابد که به پروانه اي زيبا تبديل شده
مي تواند به آسمان پرواز کند
و بسيار تحسينش کنند
حال از معناي زندگي و از برنامه هاي خدا شگفت زده شده است !

باتشکر از دوست خوبم لیلاجون..... بابت ارسال این متن زیبا.....

نظرات شما عزیزان:

لیلا

ساعت23:27---30 دی 1393

سلام مهناز جان...

خبری ازت نیست کجای دختر دلم برات تنگ شده
زود بیا دل واپستم دوست مهربان من

نرگس

ساعت20:00---29 دی 1393

سلام من نرگسم از دوستان لیلا جان.........

وبتون عالیست موفق وپیروز باشد

پاسخ: سلام. خوش اومدید. ممنونم

لیلا

ساعت0:41---27 دی 1393

سلام ...............

خدا چقدر زیبا گفته که تو از 100 قدم یک قدم بردار به طرفم 99 قدم دیگر با من...

من دستانم خیلی وقت است که فقط رو به خدا دراز است.....
آخه اون بی منت می گیرد...........

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: